3. Εις διπλούν και διστακτικό

'Εγραψε: "Αργά το πρωί και πριν από το μεσημέρι, κατά πάσα πιθανότητα, μπορεί ωστόσο και λίγο πριν ή λίγο μετά, δεν ενθυμούμαι και πάρα πολύ καλά, βγήκα και εξήλθα από το σπίτι και την οικία μου. Ο καιρός ήταν ζεστός, έτσι δεν είναι; και η θερμοκρασία ανεβασμένη, τολμώ να υποθέσω. Τι είδα και παρατήρησα με χαρά και ενθουσιασμό; Άραγε κορίτσια και κοπέλες, μάλλον ναι, μπορεί και αγόρια, αλλά συνήθως τα κορίτσια και τις κοπέλες προτιμάω να κοιτάω και να χαζεύω, πάντα δηλαδή, τι συνήθως; Φορούσαν και ήταν ντυμένες με ρούχα και ενδύματα ιδιατέρως ελαφρά και αποκαλυπτικά, ναι, είμαι σχεδόν σίγουρος πως ήταν έτσι όπως σας τα λέω, διότι αν συνεβαινε κάτι άλλο, είτε θα ήταν παντελώς γυμνές, πραγμα που θα μου έμενε αξέχαστο και αλησμόνητο, είτε θα ήταν ντυμένες βαριά και με ρούχα χειμωνιάτικα, πράγμα παράταιρο και όχι ταιριαστό με το θέρος και το καλοκαίρι, άρα άτοπον και αδύνατον. Τι σκόπευα να κάνω και ποιος ήταν ο προορισμός μου; Περπατούσα και σουλατσάριζα στους γεμάτους και ξέχειλους από συμπολίτες μου δρόμους, ναι, μάλλον συμπολίτες μου, αν και ελάχιστους και πολύ λίγους γνωρίζω προσωπικά, οι οποίοι, οι περισσότεροι και στην πλειοψηφία τους, έξαλλοι και αλλόφρονες, άραγε γιατί, τι να τους είχε φταίξει; επιδιδίδονταν σε ύβρεις και σε μπινελίκια ο ένας εναντίον και κατά του άλλου. Τίποτε και ουδέν μπορούσε και δύνατο να μου χαλάσει και να μου καταστρέψει την εξαιρετική και υπέροχη διάθεσή μου, που τώρα και τη στιγμή αυτή που σας ομιλώ και σας απευθύνω το λόγο λησμονώ και έχω ξεχάσει σε τι οφείλετο, λες να είχα μόλις συνουσιαστεί και κάνει σεξ; Μουρμούριζα και ψιθύριζα στίχους και λόγια από τραγούδια και άσματα απ' αυτά που προτιμώ και αγαπώ, μπορεί να ήταν του Νίκου του Σπηλιά, μπορεί και του Νικ Κέηβ, έως ότου προσέγγισα και πλησίασα το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα και τράπεζα όπου έπρεπε να εξοφλήσω και να τακτοποιήσω μια οφειλή και ένα χρέος μου, ποτέ δεν κατάλαβα και δεν αντιλήφθηκα πώς βρέθηκα να χρωστώ εγώ συνετός και λογικός με τα οικονομικά μου και με τα λεφτά μου. Μπήκα και εισήλθα εις τον δροσερό και σε ευχάριστη θερμοκρασία χώρο, αποτέλεσμα της λειτουργίας ανεμιστήρων ή μήπως ερκοντίσιον, μάλλον το δεύτερο αλλά με πάσα επιφύλαξη, όπου βρίσκονταν και περίμεναν ενδεχομένως για ανάλογο και ίσως για αντίστοιχον σκοπό κάποιοι άνθρωποι και homo sapiens, λες να ήταν συμπολίτες μου; λες να ήτανε συνέλληνες; πάντως κανέναν δεν αναγνώρισα και δεν μπόρεσα να ταυτοποιήσω, όμως και εντούτοις κάτι μου έκανε εντύπωση και μου τράβηξε την προσοχή και μου προκάλεσε θαυμασμό και απορία: όλοι και άπαντες είχαν και διέθεταν με μιαν έκφραση θυμού να το πω ή μήπως οργής εις τα πρόσωπά τους; Σκέφτηκα και έβαλα με το μυαλό και με το νου μου να απευθύνω κάλεσμα και έκκληση να πάρουμε τα όπλα και να εξοπλιστούμε ενάντια και κόντρα στην καταπίεση των καπιταλιστών και των κεφαλαιοκρατών, αλλά το μετανιώσα και άλλαξα γνώμη, ένιωσα έναν δισταγμό και μια αβεβαιότητα, πράγμα που ποτέ δεν μου συμβαίνει και δεν μου τυχαίνει, διότι όπως καταλαβαίνετε και εννοείτε από την εισήγησή μου, είμαι πάντα σίγουρος και ξεκάθαρος, λακωνικός και δωρικός, μετρημένος και λιτός, δείλιασα και κιότεψα, άσε που είχε έρθει και η σειρά μου στο γκισέ και στο ταμείο. Έπειτα, αν ενθυμούμαι καλώς, πλήρωσα και εξόφλησα το χρέος μου προς την τράπεζα αλλά όχι και προς την κοινωνία και επέστρεψα και γύρισα εις τη μιζέρια και τη δυστυχία μου".
Ευχαριστημένος και ικανοποιημένος ο Μανώλης από τη φτηνή και τιποτένια αντιγραφή και απομίμηση δύο εκ των 99 ασκήσεων ύφους του Ρεϊμόν Κενώ, έσωσε και αποθήκευσε το κειμενο. Εκλεισε και έθεσε εκτός λειτουργίας τον υπολογιστή και πήγε να θαυμάσει και να δοξάσει τον εαυτό του στον καθρέφτη ξεχνώντας ότι θα έπρεπε να δώσει μάχη και να αναμετρηθεί με το είδωλό του που τον περίμενε πώς και πώς και αδημονώντας.