Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

9. Κακό καφκικό

Κάποιος πρέπει να είχε διαβάλει τον Μανώλη, γιατί δίχως να έχει κάνει τίποτα κακό, ήρθαν και τον συνέλαβαν. Ήταν αργά το βράδυ χθες, σαν έφτασε ο Μανώλης σπίτι του, που το τύλιγε το ίδιο βαθύ σκοτάδι του μυαλού του και το τεχνητό σκοτάδι και η σιωπή που ο ίδιος προκαλούσε στον εαυτό του φορώντας μαντίλι στα μάτια και ωτοασπίδες στ΄ αυτιά. Ήταν πάλι μια απ' αυτές τις μέρες που ήθελε να είναι αόρατος, αόριστος και παρατατικός. Το είδωλό του στον καθρέφτη δεν φαινόταν, μήτε ακουγόταν. Ομίχλη και σκοτάδι το κύκλωναν. Κι ούτε μια αδύναμη ένδειξη, μια θολή ανάμνηση, δεν έδειχνε πως κάπου κάπως κάποτε ο Μανώλης ήτανε καλά στα λογικά του. Ενιωσε το κρύο ατσάλι στους καρπούς του. Ίσα που άκουσε το αχνό κλικ απ' τις χειροπέδες. Δυο χέρια τον άρπαξαν σφιχτά από τα μπράτσα. Ανοιξε το στόμα να μιλήσει, να διαμαρτυρηθεί, να φωνάξει, μα δεν έβγαινε ήχος κανείς. Άλλα δύο χέρια είχαν προλάβει να τυλιχτούν γύρω από το λαιμό του Μανώλη, σφιχτά σαν μέγγενη. Και τώρα τι γίνεται; συλλογίστηκε μες στο σκοτάδι. Σε λίγο διαπίστωσε πως δεν μπορούσε διόλου να σαλέψει. Ένιωσε ντροπή για την αδυναμία του να αντιδράσει, λες και η ντροπή θα μπορούσε να τον απελευθερώσει από την παγίδα που του είχαν στήσει. "Και δεν πρόλαβα να της αγοράσω το φόρεμα που της αρέσει", σκέφτηκε ανεξήγητα. 
Όταν ο Μανώλης ξύπνησε το επόμενο πρωινό, σαν από κακό όνειρο, βρισκόταν στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε πειθήνιο υπάλληλο. Τι μου συνέβη; συλλογίστηκε. Ηταν ξαπλωμένος ανάσκελα, φορώντας την τσαλακωμένη από τον ύπνο κουστουμιά του και όταν σήκωνε το κεφάλι του μπορούσε να δει τις μυτερές άκρες, που βγαίνανε κάτω από τα σκεπάσματά του, από τα κάποτε καλογυαλισμένα καφετιά σκαρπίνια του, ιδανικά για να σκοτώνει κατσαρίδες στου σπιτιού τις γωνίες. Τα γόνατά του, αξιοθρήνητα λεπτά σε σχέση με το υπόλοιπο κορμί του, ταλαιπωρημένα από τις συνεχείς γονυκλισίες. Στο προσκέφαλό του, ενθύμιο νυχτός, το μαντίλι, οι ωτοασπίδες, ένα ζευγάρι χειροπέδες. Το είδωλό του στον καθρέφτη τον καλημέρισε με το λαιμό μελανιασμένο.
- Δύσκολη νύχτα Μανώλη ε;
Μούγκα ο Μανώλης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου