Χωρίς κανόνες στη γλώσσα,
μόνο συνέπεια στη χρήση,
κι αυτό ειναι στάση πολιτική.
Μικρα σύμπαντα,
νησίδες
(κλίκες)
ελευθερίας.
Γκάζι στο πορτοκαλί φανάρι,
στην έρημο της αγοράς
όαση τα γυναικεία σορτσάκια
κι ο Νικ Κέηβ της εθνικής αμύνης.
Χέρια που κρατουν άλλα χέρια,
φιλόξενες μπάρες,
ξέχειλα απογευματινά ουίσκι.
Μα κανείς απο τους συμπότες που προτιμάω
δεν ειναι πια εδώ,
ούτε εκεί που λέω να παω.
