Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Κι άλλος ανέκδοτος Μανώλης


Χωρίς κανόνες στη γλώσσα,
μόνο συνέπεια στη χρήση,
κι αυτό ειναι στάση πολιτική.
Μικρα σύμπαντα,
νησίδες
(κλίκες)
ελευθερίας.
Γκάζι στο πορτοκαλί φανάρι,
στην έρημο της αγοράς
όαση τα γυναικεία σορτσάκια
κι ο Νικ Κέηβ της εθνικής αμύνης.
Χέρια που κρατουν άλλα χέρια,
φιλόξενες μπάρες,
ξέχειλα απογευματινά ουίσκι.
Μα κανείς απο τους συμπότες που προτιμάω
δεν ειναι πια εδώ,
ούτε εκεί που λέω να παω.

4 σχόλια:

  1. Κι αυτό το ανέκδοτο ωραίο, φυσικά.

    και,
    πόσο κρίμα,
    μ' αυτούς που προτιμάμε
    να μην πίνουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ma ti egine me thn tzoanna? tha tou pei tou manwlh mas pws ton agapouse apo panta gia panta?
    ton farmakopoio? tha zwgrafisei kapote sto gupso?
    autos me ta portokalia? tha tous gam**i olous na doun thn gluka?
    k h mpalarina ti sumolizei en telei?

    theloume apoanthseis kai ena megaleiwdes telos

    merci
    x.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιατί σταμάτησες να γράφεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή